We hebben allemaal wel eens momenten dat het niet meezit, dat we gefrustreerd zijn omdat iets niet lukt of dat we geconfronteerd worden met teleurstellingen. Menselijk, maar soms lijkt de tegenslag te groot en onoverkomelijk. Het lijkt een muur, waar we niet omheen kunnen. Wat we ook doen: ertegen vechten, er omheen lopen, wegkijken, niets helpt. De muur wordt alleen maar groter. Je ervaart het leven dan als lijden.
Hoe vreemd het ook mag klinken: wees blij dat je lijdt. Je ziet het misschien nog niet, maar je lijdt omdat je beschikt over een bijzonder talent. Het probleem is dat je er nog niet bewust van bent en dat je de verkeerde kant op kijkt. Door je blikrichting te veranderen, kun je je lijden transformeren. Dat kan ik je het beste uitleggen met het verhaal van de musicus.
Muziek maken en bewust zijn over je muzikale gave zijn twee dingen. De vraag is: Hoe weet de musicus dat ie muzikaal is? Een rare vraag misschien, maar wel een vraag die kan leiden tot een wezenlijk inzicht. Hoe ontdekt hij dat en hoe wordt hij er zich van bewust zodat hij er mee kan werken. Hoe wordt de musicus van onbewust bekwaam, bewust bekwaam. Dat bewustzijn ontstaat niet omdat hij het fijn vindt om te zingen of muziek te maken. Dat beschouwt hij als normaal en niet als een bijzondere gave. Hij blijft onbewust bekwaam. Ook ontdekt hij zijn talent niet omdat hij complimenten krijgt van anderen. Het is toch immers normaal. Wat anderen zeggen kan hij niet als complimenten ervaren.
Nee, het paradoxale is dat hij zich bewust wordt van zijn talent omdat hij anderen vals hoort zingen. Het doet hem pijn aan de oren. Hij voelt frustratie, raakt in de war en lijdt. De musicus ervaart wellicht op dat moment de wereld in eerste instantie als een wereld van wanklanken en disharmonie. Hij ervaart de wereld als een tranendal. En zoals we boven beschreven hebben: hij kan proberen weg te rennen, te vechten of zichzelf op te sluiten, maar wat hij ook doet, er blijven valse noten.
De muzikant kan ook anders met zijn frustratie omgaan: in plaats van naar anderen te kijken, kan hij ook naar zichzelf kijken. Dus niet meer: hoe kan het dat anderen vals zingen? Maar: hoe kan het dat ik het verschil tussen valse en zuivere tonen hoor? Pas dan kan hij zien dat hij een uniek talent heeft: hij is muzikaal! Dat bewustzijn kan zijn perspectief omkeren. Zijn muzikale zintuig kan hij nu bewust gebruiken om anderen te helpen te genieten van zijn mooie klanken. Hij kan muziek brengen bij de arme stakkers die geen muzikaal talent hebben. Hij kan anderen ontroeren met zijn muziek. Hun gehoor blijft belabberd en er zullen altijd valse noten blijven, maar hij kan wel anderen via zijn muziek bereiken met de ontroering en schoonheid. Voor de musicus is er dus een antwoord op zijn lijden en dat antwoord komt van binnenin. Alleen door de richting van hoe hij kijkt naar zijn frustratie om te draaien. Dat geld ook voor jou! Onderzoek op die manier jouw lijden, jouw frustratie, jouw valse noten. Wat ga je ontdekken? Wat gebeurt er als je je perspectief omdraait?
Weer terug naar de vraag over lijden: Lijden kunnen we allemaal. Jij en ik kunnen lijden. Zelfs de grootste sadist, psychopaat of narcist kan lijden ervaren. Waardoor kunnen we dat? Bij elke keer dat je lijdt, is dat de wezenlijke vraag. Wat is je natuur waardoor je lijden kunt ervaren? Wat zit er in jou, waardoor je dit leven zo ervaar als vol lijden? Door je kijkrichting om te draaien en met liefde naar je lijden te kijken, kun je een glimp van die natuur ervaren. Mindfulness en meditatie zijn manieren om die nieuwe manier van kijken je eigen te maken. Wil je weten hoe ik jou daarbij kunt helpen, stuur me dan een vraag. Ik kan je helpen om je perspectief om te draaien.
Dat is mooi, maar er is meer. Om een echt meesterwerk te maken moet de musicus iets met de valse noten doen. In een meesterwerk schuurt er iets. Als hij in staat is om vals noten niet uit te sluiten maar een plek te geven in zijn muziek, kan er echte diepe ontroering ontstaan. In een meesterwerk zijn lijden en liefde één. Als we in ons leven die dingen die lijden veroorzaken kunnen omarmen, kunnen we de schoonheid van het lijden ervaren. Echte wezenlijke verzoening.